Aνήκει στην οικογένεια των Κυπαρισσιδών (Cuprecaceae), είναι δένδρο αειθαλές, σκουρόχρωμο, χωρίς εδώδιμο καρπό, χωρίς ανοιξιάτικη άνθιση.
Είναι αιωνόβιο και ανθεκτικό που ευδοκιμεί στις εύκρατες ζώνες του βόρειου ημισφαίριου και χρησιμοποιείται για διακοσμητικούς σκοπούς και για την παραγωγή ξυλείας.
Φαρμακευτικές ιδιότητες: Αντιβηχικό, κατά της βρογχίτιδας, των ψύξεων της κεφαλής, της κυστίτιδας, της αιμορραγίας, φλεγμονών του δέρματος και των ματιών.Συστατικά-ουσίες: Άλφα - πινένια, D-καμφένια, D-σιλβεστρένια, p-κυμένια, L-καδινένια, κεδρόλη, τερπινενόλη-4, τερπινεόλη, ακετυλικοί και ισοβαλεριανυλικοί μονοτερπενικοί εστέρες.
Μυθολογία:
Σύμφωνα με τη μυθική παράδοση όπως μας λέει ο Οβίδιος, ο Κυπάρισσος ήταν ένας όμορφος νέος από την Κέα, γιος του Τήλεφου και εγγονός του Ηρακλή.
Αγαπημένο του σύντροφο είχε ένα εξημερωμένο ιερό ελάφι. Αλλά κάποια καλοκαιρινή μέρα ενώ το ελάφι κοιμόταν ξαπλωμένο στον ίσκιο, ο Κυπάρισσος το σκότωσε από απροσεξία με ένα ακόντιο. Ο νέος γεμάτος απελπισία, θέλησε να πεθάνει. Ζήτησε από τον ουρανό τη χάρη να κυλούν τα δάκρυα του αιώνια. Οι θεοί τον μετέτρεψαν σε κυπαρίσσι, το δέντρο της θλίψης. Από τότε το κυπαρίσσι θεωρείται σαν πένθιμο δέντρο και φυτεύεται μέχρι σήμερα στα νεκροταφεία.
- Το ξύλο του κυπαρισσιού χρησιμοποιούνταν κυρίως στην ναυπηγική, στο χτίσιμο ναών και για σαρκοφάγους.
- Το σπίτι του Οδυσσέα ήταν φτιαγμένο από ξυλεία κυπαρισσιού.
- Ο Θεόφραστος αναφέρει ξυλεία κυπαρισσιού που είχε αποθηκευτεί επί τέσσερις γενιές για να χρησιμοποιηθεί στις πόρτες του μεγάλου ναού της Εφέσσου.
- Τα κείμενα των νόμων του Σόλωνα ήταν χαραγμένα σε πλακίδια επίσης από ξύλο κυπαρισσιού. Το δέντρο αυτό όμως είχε και εξαιρετική θέση στην θρησκεία. Το ιερό δάσος της κρητικής Ρέας ήταν δάσος από κυπαρίσσια.
- Κυπαρίσσια φύτρωναν και έξω από τη σπηλιά της Ίδης, όπου γεννήθηκε ο Ζευς.Το κυπαρίσσι, με την αξία που έχει το ξύλο του, είναι και προίκα των κοριτσιών.
- Σε ορισμένα νησιά φυτεύεται ακόμα και σήμερα ένα κυπαρίσσι με τη γέννηση ενός κοριτσιού. Το δέντρο αυτό δίνει το κατάρτι για το καΐκι του νέου ζεύγους, όταν το κορίτσι φθάσει σε ηλικία να παντρευτεί.
Πηγές: